امام حسن عسگری میفرماید :
تا انجا که تحمل داری درخواست مکن،زیرا برای هر روزی رزقـی جدید است و بدان که پافشاری و اصرار در کمک خواستن، هیبت انسان را از بین میبرد و باعـث رنج و سختی میگردد.
صبر پیشه کن تا خداوند دری بر روی تو باز کند تا گذشتن از آن برایت سـهل و آسان باشد.
چه نزدیــک است خداوند کارساز به انسان درمانده و امنیت و آسایش به شخص فراری و ترسان.
از برچـیدن میوه ای که نرسیـده است عجله مکــن ، چـرا که در وقت منـاسب آن را به
دست خواهی آورد و بدان که تدبیـر کننده کــارت ، به وقتی که کارت را اصلاح کند ،
آگاهــتر است. به اختیـــار او در هـمــــه امور خود که به نفع توست اطمینان کـــن و
در برآوردن حاجــات خود قبـــل از رسیــدن وقت آن عجله نـــکن که قلب و سینه ات
تنگ مـیشود و یاًس بر تو چیره میشود ................
امشب از اون شباست که من دوباره دیوونه بشم
تو مستی و بی خــبری راهــــی میخـــونه بشــم
امشب از اون شباسـت که من دلم میخاد داد بزنم
تو شـــــــــهر این غریبه ها دردم رو فریاد بزنم
دلـــم گرفت از آسمــون هــم از زمین هم از زمـون
تو زندگیم چقدر غمه دلم گرفتـــه از همــــه
ای روزگار لعنتی تلخـــه بهت هر چی بگـــم
من به زمیـــن و آسمون دست رفاقــت نمیـــدم
از این همــــه دربـــدری تو قلب من قیامتــــه
چه فایده داره زندگـی این انتهــــــــای طاقتــه
از این همه دربدری به لب رسیده جون مــــن
به داد من نمیرســـــه خدای آسمـــون مـــــن
****************
چه فایده داره زندگـی این انتهــــــــای طاقتــه
به داد من نمیرســـــه خدای آسمـــون مـــــن
به داد من نمیرســـــه خدای آسمـــون مـــــن
به داد من نمیرســـــه خدای آسمـــون مـــــن
مژده وصـــل تو کو کز سر جــان برخیــــزم طایر قدســــم و از دام جهان برخیـــــزم
بولای تو که گر بنده خویشـم خوانـــی از سر خواجگی کون و مــــــکان برخیـزم
یا رب از ابر هدایـــت برســــان بارانــــــی پیشتر زانکه غباری ز میـــان برخیـــــزم
برسر تربت من با می و مـطرب بنشیــن تا ببویت ز لـــــحد رقص کنان برخیـــــزم
خیز و بالا بنما ای بت شیرین حرکـــــــات کز سر جان و جهان دست فشان برخیزم
گر چه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم کش تا سحرگه ز کنار تو جـــوان برخــــیزم
روز مرگم نفسی مهلــــــــت دیدار بده
تا چو حافظ ز سر جان و جهان برخیزم